Hoi daar, mede-overgangs-avonturier! Laten we het hebben over dat moment waarop je lichaam ineens besluit dat het een all-inclusive vakantie op de Bahama’s is, terwijl je eigenlijk gewoon in de supermarkt staat te kiezen tussen volkoren en wit brood. Ja, ik heb het over opvliegers. Die onverwachte hittegolven die je het gevoel geven dat je in een sauna bent beland, zonder de luxe handdoek en een glas prosecco. Als je in de overgang zit, weet je precies waar ik het over heb. En zo niet, buckle up, want ik neem je mee op mijn zweterige reis door Opvliegerland.
Wat is dit nou weer voor onzin?
Laten we even eerlijk zijn: opvliegers zijn een soort interne thermostaat die volledig op hol slaat. Het ene moment ben je lekker bezig met je dag – misschien een Zoom-meeting, een wandeling met de hond, of een poging om eindelijk die yoga-pose onder de knie te krijgen zonder om te vallen – en het volgende moment voel je een warme gloed opkomen. Eerst denk je nog: “Oh, gezellig, een beetje warmte.” Maar binnen drie seconden is het alsof je in een oven bent gekropen. Je gezicht wordt rood, je haar plakt aan je voorhoofd, en je shirt ziet eruit alsof je net een marathon hebt gelopen. In de regen.
Ik had mijn eerste opvlieger in de rij bij de kassa. Midden in de winter, terwijl ik mijn sjaal nog omhad. Plotseling voelde ik mijn lichaamstemperatuur stijgen naar niveaus die NASA zou willen bestuderen. Ik begon als een bezetene mijn jas uit te trekken, mijn sjaal af te rukken, en ik overwoog serieus om mijn trui ook maar uit te doen – totdat ik me realiseerde dat ik dan in mijn niet-zo-chique BH voor de caissière zou staan. “Alles oké, mevrouw?” vroeg ze, terwijl ik stond te wapperen met een pak diepvriespizza’s. “Ja hoor, gewoon even mijn innerlijke vulkaan laten uitbarsten,” mompelde ik.
Waarom gebeurt dit überhaupt?
Oké, laten we even een mini-biologieles doen, maar dan zonder de saaie leraar die je vroeger in slaap liet vallen. Opvliegers komen door de hormonale achtbaan die je lichaam tijdens de overgang maakt. Je oestrogeenspiegels doen een soort chaotische dans, en je hypothalamus – dat deel van je hersenen dat je lichaamstemperatuur regelt – raakt ervan in de war. Het resultaat? Je lichaam denkt: “Oh, we zitten in de Sahara, laten we de airco aanzetten!” En dan begint het zweten. Of je nou in een vergadering zit, slaapt, of net een nieuwe trui hebt aangetrokken die absoluut niet tegen zweetvlekken kan.
Maar eerlijk, het is niet alleen het zweten dat je gek maakt. Het is ook het feit dat opvliegers altijd op de meest ongepaste momenten komen. Serieus, ik heb nog nooit een opvlieger gehad terwijl ik lekker thuis op de bank zat met een ventilator en een glas ijswater. Nee, ze komen altijd als je in een overvolle bus staat, een presentatie geeft, of – mijn persoonlijke favoriet – tijdens een romantisch dinertje waarbij je ineens eruitziet alsof je net een duik in een warmwaterbron hebt genomen.
Hoe overleef je dit tropische drama?
Geen paniek, ik heb wat trucs verzameld die mij helpen om niet volledig te smelten tijdens een opvlieger. Want laten we eerlijk zijn: we gaan dit niet alleen overleven, we gaan het rocken.
- Laagjes zijn je beste vriend. Vergeet die ene dikke trui. Draag laagjes die je sneller kunt uittrekken dan een goochelaar zijn cape. Tanktop, dun shirtje, lichte vest – je snapt het idee. Bonus: je voelt je een fashionista terwijl je je eigen striptease doet in de rij bij de bakker.
- Ventilator voor de win. Ik heb een mini-ventilatortje in mijn tas dat mijn leven heeft gered. Het is klein, het maakt een beetje herrie, maar het blaast koele lucht recht in je gezicht. En ja, je ziet eruit alsof je je voorbereidt op een ruimtereis, maar who cares? Je bent koel en dat is wat telt.
- Hydratatie is key. Ik heb altijd een flesje ijskoud water bij me. Niet alleen om te drinken, maar ook om af en toe een plens in mijn nek te gooien. Het is mijn versie van een tropische waterval, maar dan zonder het strand.
- Vermijd triggers (als je ze kent). Voor mij zijn dat koffie en pittig eten. Ik weet het, het is pijnlijk om afscheid te nemen van mijn geliefde espresso, maar als ik een opvlieger kan vermijden, is het dat waard. Nou ja, bijna.
- Ademhalingsoefeningen. Klinkt zweverig, ik weet het, maar een paar diepe ademhalingen kunnen je helpen om je innerlijke vulkaan te kalmeren. Stel je voor dat je op een koel bergmeer drijft in plaats van in een lava-stroom. Werkt echt!
Het zilveren randje
Oké, opvliegers zijn niet bepaald een cadeautje, maar ze hebben me wel iets geleerd: ik ben sterker dan ik dacht. Ik bedoel, als ik een hittegolf kan overleven terwijl ik in de rij sta bij de slager, dan kan ik alles aan. En eerlijk, het geeft je ook een excuus om die schattige, luchtige jurkjes te kopen die je normaal alleen in de zomer draagt. Plus, je leert om te lachen om jezelf. Want als je eruitziet als een tomaat met een ventilator in je hand en je kunt er nog om grinniken, dan ben je een badass.
Dus, lieve lezer, de volgende keer dat je een opvlieger voelt opkomen, weet dat je niet alleen bent. We zijn met z’n allen op dit tropische eiland, en we gaan het overleven – met een glimlach en een goede ventilator. Wat is jouw grappigste opvlieger-moment? Laat het me weten, want ik kan wel een lach gebruiken!
